Widzicie, co zostało z prezydium w Armerii, które udało się nam odbić. A forty w Carcano i Vidort spalone do gruntu... Całe południe we krwi, ogniu i dymie... Ach, nudzę waszmościów. Dobrze wiecie, co się dzieje w Brugge i Sodden, ze zbiegami stamtąd przyszło przecież wam się tułać. A moje chwaty za szpiegów was wzięły! Jeszcze raz wybaczenia proszę. I zapraszam na obiad. Niektórzy z panów szlachty i oficerów radzi będą poznać was, panowie poeci. <br>- Zaszczyt to dla nas prawdziwy, panie hrabio - ukłonił się sztywno Geralt. - Ale czas nagli. Musimy ruszać w drogę.<br>- Ależ proszę się nie krępować - uśmiechnął się Daniel