ani nie zatelepało w środku. Tuleja była czymś zwarcie napełniona.<br>Nie miał ani chwili do stracenia. Przypuszczał, że człowiek, który szamotał się z drzwiami, mógł zaraz zjawić się w grocie. Włożył tuleję pod ramię, przycisnął ją kurczowo. Zaczął szukać drogi odwrotu.<br>Smuga światła z latarki krążyła nerwowo po ścianach. Po chwili napotkała załom zaznaczony głębokim cieniem. Ruszył szybko w tamtym kierunku. Natrafił na stromo pnące się stopnie., To pewno droga, która prowadzi do tajemniczego wejścia pod . basztą - pomyślał i w popłochu zaczął się wspinać ku górze. Był tak oszołomiony faktem znalezienia dziwnej tulei, że zapomniał o malarzu i Joli &lt;page nr=219&gt; Myślał tylko