i złapał za miecz, szczerząc zęby spod wąsów. Woldan z Osin chwycił go za ramię, osadził w miejscu ciężką ręką.<br>- Nie błaznuj - syknął. - Życie ci niemiłe? Jemu nikt nie dostoi. <br>Hayn von Czirne zarechotał, jak gdyby dosłyszał. <br>- Nikt? Nikt nie wystąpi? Nie ma odważnego? Takem myślał! A, wy portkosraje! Psie chwosty! Dybidzbany! Garnkoskroby! <br>- A kurwa twoja mać! - wrzasnął nagle, występując, Ekhard von Sulz. - Hardopyszku! Gębaczu! Nadmidupo! Wychodź na plac! <br>- Stoję na nim - odrzekł spokojnie Hayn von Czirne. - Na co się spróbujemy?<br>- Na to! - Sulz uniósł samopał. - Hardyś, Czirne, boś gracz na miecze, mocarz na topory! Ale ninie idzie nowe! Oto nowoczesność