odpływa mu z głowy, pozostawiając straszliwą pustkę. Z wielkim wysiłkiem wyszeptał:<br> - I tak nic nie powiem.<br>Nieznajomy klepnął go mocno w plecy.<br> - Zuch z ciebie. Lubię takich chłopców. Chciałem cię tylko wypróbować... Ładnie się bawicie w te duchy... Tylko... skąd macie takie znakomite urządzenia?<br>"Uważaj, Perełka! - pomyślał mały detektyw. - Ten chytrus chce cię podejść". Rzekł więc głośno:<br> - Sami żeśmy sobie wykombinowali. - Ktoś jednak wam pomagał.<br> - Nikt.<br>Nieznajomy roześmiał się i miał zadać następne pytanie, ale w tej chwili u wejścia na dziedziniec odezwały się czyjeś głosy. Obaj zamilkli. Nasłuchiwali z napięciem.<br>Naraz Perełka poznał niski, tubalny głos komendanta posterunku:<br> - Dziadku - wołał