na jej czele. Jak się nie wie, co zrobić z problemem, to mnoży się byty, wykonuje szereg ruchów, robi miny, pomrukuje, krótko mówiąc - uprawia się politykę gestów. A mówiąc jeszcze krócej - udaje się. Taka polityczna sztuka pantomimy staje się jednak niedobra, gdy jedni dorośli ludzie udają przed innymi dorosłymi ludźmi, ci drudzy wiedzą, że tamci udają, a ci pierwsi wiedzą, iż tamci wiedzą, że to wszystko na niby. To jest taki kontrakt, że dopóki sztuka robienia w konia trwa, to nie wypada przerywać. I dopiero po zakończeniu (spektaklu lub kadencji) ci drudzy rozliczą tych pierwszych.<br><br> Cała plantacja kaktusów wyrośnie mi na