zwłaszcza kierunku eksponującego założenie o racjonalnym działaniu podmiotów (o którym wspominaliśmy już np. w rozdziale dziesiątym). Wysunięta została hipoteza racjonalnych oczekiwań, w myśl której podmioty gospodarcze kształtują swoje oczekiwania inflacyjne na racjonalnych podstawach, na dobrej znajomości czynników wywołujących inflację i właściwej interpretacji poczynań rządu. Według tej hipotezy nie jest możliwe ciągłe popełnianie błędów przez podmioty przy kształtowaniu przewidywań inflacyjnych. W związku z tym nie jest również możliwe nawet przejściowe odchylenie bezrobocia od poziomu naturalnego. Hipoteza ta ma więc określone konsekwencje dla wymienności inflacji i bezrobocia: wymienność ta nie występuje nawet przejściowo. Krótkookresową zależność inflacji i bezrobocia, zakładającą racjonalne oczekiwania inflacyjne, w