Poeta był nadto rozczarowany - sam Henryka przedtem witał łacińską odą i łacińskim epigramatem (foricoenium), a w okresie zjazdu stężyckiego napisał odę - modlitwę o powrót króla. Wiersz Gallo crocitanti jest pełen przycinków i przymówek: zimno było Francuzom w Polsce? a przecież król zobowiązał się do wojny z Moskwą. Uciekali nocą i cichaczem? po co? Polska, nie Sycylia, nie groziły w gościnnym i tolerancyjnym kraju "nieszpory sycylijskie". Sam tytuł wiersza jest dowcipną grą słów: crocitare znaczy - gdakać, piać, skrzeczeć, Gallus - to Francuz, a zarazem kogut.<br>Wiersz ten zapewne krążył w rękopiśmiennych kopiach, wchodząc w obieg okolicznościowej ulotnej literatury politycznej, bardzo żywej w latach