ojczyzny naszej.<br> Powszechnie mówiło się o nim - ten ostatni, co tak poloneza<br>wodzi!<br> Zdobywałem się na ironię, gdyż rzeczywiście poczułem się<br>wzruszony.<br> Ostatecznie też byłem reporterem.<br> - To bardzo pięknie z jego strony - powiedziałem.<br> - Do końca ciekaw życia...<br> Taki wybrał sobie zawód.<br> - Byłoby mu przykro, gdyby to od ciebie usłyszał - powiedziała<br>cicho Helena.<br> - Może... Nie wiem. No tak. No i co?<br> - Podziękowałam mu, wyperswadowałam...<br> Tu daleko, a przecież to już bardzo sędziwy człowiek...<br> No, rzuć tego peta!<br> Myjemy się! - pociągnęła mnie za sobą pod kran, okazało się, że<br>ma przy sobie również szczoteczkę, którą namydliła i szorowała nią<br>moje zaniedbałe ręce.<br> - A