Nic więcej. (wyciąga z kieszeni monetę) Oto zaliczka.<br>VATZLAV (oglądając monetę) - Co? Jedna sztuka? Za takie trudne zwierzę?<br>NIETOPERZ - Resztę płacę potem.<br>VATZLAV (chowa monetę do kieszeni) - Dobrze, zostaję. Z czegoś żyć trzeba.<br>NIETOPERZ - Tylko pamiętaj. Odtąd ani słowa. Jako zwierzyna musisz być niemy. Zapomnij, że rozumiesz, co mówią do ciebie. Zapomnij, że masz język.<br>VATZLAV (pokazując język) - Yyyy ...<br>NIETOPERZ - Schowaj to i bądź niemy. (Do Nietoperzowej) Mamy niedźwiedzia. (Nietoperz i Nietoperzowa wychodzą na prawo)<br>&lt;tit1&gt;SCENA 5&lt;/&gt;<br>VATZLAV (pokazuje za nim język, szyderczo) - Yyyy... "Mamy niedźwiedzia". Słyszałeś, tato, na co mi przyszło? Ale mogło być gorzej. (chełpliwie) Jako niedźwiedź jestem władcą