pojmuję. Jeśli czego nie pojmuję, to czemu on tu rzyga, miast gdzie w cichości rymy pisać. Nie moja zresztą rzecz. <br>- W pewnej mierze twoja. Ocaliłaś mu skórę. Mnie też.<br>Milva otarła spryskaną deszczem twarz, na której wciąż jeszcze można było dostrzec odcisk cięciwy. Choć strzelała kilkakrotnie, odcisk był tylko jeden - cięciwa za każdym razem przylegała dokładnie w tym samym miejscu.<br>- Byłam w olszynie już wtedy, gdy gadaliście z &lt;orig&gt;havekarem&lt;/&gt; - powiedziała. - Nie chciałam, by szelma mnie widział, no i nie było musu. A potem nadjechali ci drudzy i zaczęła się sieczka. Kilku nieźle rozharatałeś. Umiesz mieczem obracać, trza ci przyznać. Chociażeś przecie