na tym polu, <br>Pomówmy więc o alkoholu. <br><br>355<br>Pośród żarcików, anegdotek, <br>Szlachecki wspominając miodek, <br>Chyli się Polska w trudne czasy <br>Przed bóstwem wódki i kiełbasy. <br>I przed płaczami i po płaczach <br>360<br>Po prasłowiańsku się zatacza, <br>I z czkawką licząc swe ubóstwo <br>Racji do chluby widzi mnóstwo. <br><br>Zjawisko wódki jest ciekawe, <br>Warto poświęcić mu rozprawę, <br>365<br>Ze wszystkich trunków ona jedna <br>Dymom zagłady jest pokrewna. <br>W niej miast płonących widać migot, <br>Przez cienkie szkło skazańcy idą, <br>A kiedy w nocy domy syczą <br>370<br>I w oknach pożar jest źrenicą, <br>Nad litrem z osowiałą twarzą <br>Zasiedli bracia Karamazow. <br>Jak nad mrowiskiem w