brzegów w kierunku środka. W zależności od charakteru depozycji rozkład osadów może przybierać bardzo różny charakter (ryc. 75).<br>W przypadku jezior o dużych powierzchniach, gdzie maksymalne odległości od brzegów są rzędu kilkudziesięciu kilometrów, osady denne są deponowane względnie koncentrycznie. Mimo to w ich ułożeniu zaznacza się piętno, jakie wywierają dopływające cieki oraz ogólny układ cyrkulacyjny wód. W przypadku jezior o mniejszych powierzchniach znacznie wyraźniej widać wpływ udziału osadów terygenicznych w obrębie całej misy. Przykłady na rycinie 76 ukazują jak różnorodny może być rozkład osadów na dnie. W strefach płytszych występuje zazwyczaj większe zróżnicowanie poszczególnych osadów, a ich układ może mieć charakter