czynił szatanowi wyrzuty, iż za jego namową trapił go bez przyczyny. Ale szatan nie dał za wygraną i rzekł złośliwie:<br>- Dotknij kości jego i ciała, a zobaczymy, czy będzie Ci błogosławił.<br>Bóg pozwolił znów szatanowi działać, a on pokrył ciało Hioba obrzydliwymi wrzodami. Nieborak usiadł na gnojowisku i skorupą zeskrobywał cieknącą ropę. Na domiar złego małżonka jego, rozgoryczona nieszczęściami, obsypała go obelgami i wrzasnęła z pasją:<br>- Jeszcze trwasz w prostocie swojej? Błogosław Bogu, a umrzyj!<br>Hiob odparł jej na to spokojnie:<br>- Jesteś szalona, niewiasto. Jeśli przyjmowaliśmy dobro z ręki Bożej, czemu byśmy złego przyjmować nie mieli.<br>O utrapieniach Hioba dowiedzieli się