klifu lodowca Columbia. Stwierdził on, że szybkość cielenia wiąże się z ilością wód roztopowych (mierzonych przepływami w rzece wypływającej z pobliskiego lodowca Knik) i wysokością kolumny lodu na klifie, nie równoważonej przez wypór wody morskiej. J. Jania (1988b, 1991) uważa, że obie wspomniane zależności wskazują na jedną prawidłowość ogólniejszą: szybkość cielenia zależy od prędkości ruchu lodowca, a ta wiąże się z czynnikami sterującymi ślizgiem po podłożu. Proponuje ogólną formułę:<br>&lt;gap&gt;, <br>gdzie: k - współczynnik zależny od czynników klimatycznych, &lt;gap&gt; - funkcja średniej prędkości ruchu lodowca, która jest prawdopodobnie prostoliniowa. Czynnikami decydującymi o ślizgu dennym lodowca są: ilość (ciśnienie) wód pomiędzy stopą lodowca a podłożem (por