por. rozdz. 7.3). Sezonowe oscylacje położenia czół lodowców są wyraźniejsze w rejonach klimatów umiarkowanych, gdzie ablacja osiąga wyższe wartości (rys. 8.3), a szybszy ruch jest wynikiem poślizgu po podłożu. Są one także wyraźnie obserwowane na lodowcach uchodzących do morza. Jednak w tym przypadku zmienia się intensywność ablacji przez cielenie.<br> Nakładanie się zmian prędkości lodowców na sezonowe zmiany intensywności ablacji ma znaczenie negatywnego sprzężenia zwrotnego. Przyspieszenie ruchu na przełomie wiosny i lata zbiega się z intensywniejszą ablacją, która zazwyczaj uniemożliwia awans czoła, a najczęściej przeważa i następuje letnia recesja. Zamieranie ablacji w okresie jesieni i jej brak zimą umożliwia sezonowy