Nie ma mowy o przyjaźni z opiekunem, którego trzeba krzykiem i płaczem powiadamiać o podstawowych potrzebach. <br>Tak więc powoli, dzięki nieskończonej cierpliwości i życzliwym radom doktora Czosnaczka, opanowałem trudną sztukę nawiązywania kontaktu intymnego z roślinami, które pomagały nam i były partnerami w naszej pracy. Czasami odnosiłem wrażenie, że i one cieszyły się z udanego eksperymentu czy z elegancko przeprowadzonego doświadczenia. Do dobrych doświadczeń trzeba je indywidualnie oswoić, jak by powiedział Mały Książę.<br>Odnosiłem też wrażenie, że rozumiały i czuły nasze problemy. Wyraźna atmosfera radości panowała, kiedy Czosnaczek wracał po nocy spędzonej z nową dziewczyną. Kiedyś nawet zauważyłem, że cały łan mimozy