jest niezawodnym sygnałem przyciągającym do siebie ludzi. Początkowo ten prosty gest zapewnia przetrwanie: bezbronne niemowlę nie może się przecież złapać matki, kiedy tego potrzebuje, tak jak mają w zwyczaju małe małpki. Twój półroczny siostrzeniec może najwyżej szeroko się uśmiechnąć, pokazując przy tym śliczne dołeczki w policzkach, a mama (oraz wszystkie ciocie, babcie i pan listonosz) natychmiast podbiegną, żeby wziąć go na ręce.<br>- Każdy kontakt społeczny wiąże się w najlepszym przypadku z lekkim niepokojem. Zachowanie drugiego osobnika w momencie spotkania stanowi niewiadomą. Zarówno uśmiech, jak i śmiech są przejawem tego niepokoju połączonego z doznaniami atrakcji i akceptacji - pisze Desmond Morris.<br>U dorosłych