jej pupilki mają towarzystwo, a Natalia Gieorgiewna leżąc na rekamierze czytała książki albo prowadziła ożywione dyskusje z Matwiejewą, która codziennie ją odwiedzała.<br><br>Chętnie przysłuchiwałem się ich rozmowom, a kiedy Nadia i Liuba mi w tym przeszkadzały, kazałem im chować się do szafy i udawałem, że je szukam.<br><br>Duża, tęga, grubo ciosana Matwiejewa stanowiła zupełne przeciwieństwo Stiebłowej. Mówiła głośno i dobitnie, jakby każde jej słowo miało podwójną wagę. Wywody Natalii Gieorgiewny drażniły ją, wytrącały z równowagi, tak dalece były sprzeczne z tym, co ona uważała za pewne i słuszne.<br><br>Stiebłowa wypowiadała swe myśli głosem cichym, trochę omdlewającym i zdawała się z lekceważącą