się po murze.<br>- Dlaczego nie wyszłaś za mąż? - zapytał nagle. - Jesteś ładna, wykształcona, no i masz pieniądze.<br>- Dają mi niezależność. Nie muszę pracować. Wykonuję zawód, bo chcę się na coś przydać.<br>- Nic mi to nie tłumaczy - upierał się, ujmując ją pod ramię. We wnętrzu wieży zawodził wiatr i przez strzelnice ciskał kłębami kurzawy.<br>- Nie czuję jeszcze popłochu przed słowem: sama. Wyjść za kogoś... Na taki związek zawsze jest czas. Zrozum, ja jeszcze się nie wyrzekłam miłości.<br>- Nie zmuszam cię do wyznań - prostował pospiesznie.<br>- Mówię tyle, ile sama chcę. Z tobą można się przyjaźnić. Nie jesteś łapczywy. Czujesz się zawiedziony, że nie