więc Zuzanna musiała się odnaleźć... Nagle nabrała niemal pewności, że Zuzia się niedługo pojawi. Pojawi się sama, bez żadnych starań ze strony Eweliny. Pojawi się, bo taki jest bieg rzeczy... Wybierała się tutaj do matki, a okazało się, że przyjechała do rodziny. To smutne, że mogła ją odnaleźć tylko na cmentarzu. Ale najważniejsze, że odnalazła, to jej dawało poczucie ciągłości. Pogodziła się z tym, że jest tylko trybikiem w tej machinie życia. <br>Potrzeba odnalezienia korzeni stała się niemal jej obsesją. Całymi godzinami przeglądała teraz rodzinne szpargały, które zabrała z Lechic pani Jadwiga i przekazała potem Ewelinie. Wrzuciła te teczki z listami