pomyślał Maciuś - mogą mi przepisywać na czysto niewyraźnie pisane listy".<br>Ale kiedy przeszło jeszcze parę godzin, a na stole leżało może dwieście albo więcej listów, Maciuś zrozumiał, że nie da rady.<br>"Chyba jutro skończę" - pomyślał Maciuś i smutny bardzo udał się do królewskiej sypialni.<br>Czuł Maciuś, że jest źle. Jeżeli co dzień tyle listów będzie musiał czytać, to już na nic więcej nie będzie miał czasu. A rzucać do śmietnika listy - to przecież straszne świństwo. To są ważne i ciekawe listy. Tylko dlaczego jest ich tak dużo?<br>&lt;gap reason="sampling"&gt;<br>Kiedy już plan dnia został ułożony, Maciusiowi się smutno zrobiło. Przecież ani godzinki nie miał