Typ tekstu: Książka
Autor: Bojarska Teresa
Tytuł: Świtanie, przemijanie
Rok wydania: 1996
Rok powstania: 1980
Leśnej Podkowy, wciągnąć do pracy, żeby potem, po wojnie... Ale nie. Nie mogłem ryzykować. Kto zaręczy, czy ta Żydówka... Ze strachu ludzie zdolni są do... Nawet do tego.
- Ależ...
- Wiem. Pani powinna bronić. Moją rolą jest podejrzewać i oskarżać. Żeby potem udowodnić bezzasadność oskarżenia. Moim obowiązkiem jest między innymi, no, co najmniej, rezerwa. Dzisiaj nie wolno wierzyć ludziom. Prawie nikomu, pani Marto. I to jest najsmutniejsze.
- Czy ty wcale nie pamiętasz Mani? Irenko!

- Jakiej Mani? Co się z tobą dzieje, mamo?

- Nie udawaj. Lubiłaś Manię. Po jej ślubie bawiłaś się w "pannę młodą". Okropność, ile to kosztowało nerwów. Ubierałaś lalkę, tę Malwinę
Leśnej Podkowy, wciągnąć do pracy, żeby potem, po wojnie... Ale nie. Nie mogłem ryzykować. Kto zaręczy, czy ta Żydówka... Ze strachu ludzie zdolni są do... Nawet do tego.<br> - Ależ...<br> - Wiem. Pani powinna bronić. Moją rolą jest podejrzewać i oskarżać. Żeby potem udowodnić bezzasadność oskarżenia. Moim obowiązkiem jest między innymi, no, co najmniej, rezerwa. Dzisiaj nie wolno wierzyć ludziom. Prawie nikomu, pani Marto. I to jest najsmutniejsze.<br> - Czy ty wcale nie pamiętasz Mani? Irenko!<br><br> - Jakiej Mani? Co się z tobą dzieje, mamo?<br><br> - Nie udawaj. Lubiłaś Manię. Po jej ślubie bawiłaś się w "pannę młodą". Okropność, ile to kosztowało nerwów. Ubierałaś lalkę, tę Malwinę
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego