do Fausta, zapisał że powinna być utrzymana "w charakterze Don Juana; Mozart mógłby skomponować Fausta", i jeszcze w 1831 roku pisał o nim jako o najwspanialszym geniuszu operowym. Toteż dzieła Mozarta dominowały pośród oper, wystawianych na weimarskiej scenie. Wkrótce po objęciu teatru przez Goethego, w 1792 roku, wystawiono Don Juana (co roku pojawiał się na scenie, w sumie do 1815 roku grano go 68 razy!), powtarzano często także Flet zaczarowany. Były oczywiście w repertuarze weimarskiego teatru także opery włoskie. Wielbicielem Glucka był E.T.A. Hoffmann, w latach 1810-1812 kierujący inscenizacjami teatru w Bambergu (wystawiał jego dzieła, poświęcił mu także nowelę