wojowników mocniej chwyciła drzewca włóczni.<br>Tyraliera powstańców zbliżała się powoli. Stojąca na podwyższeniu Toszi dostrzec już mogła rodowe znaki na proporcach, rozróżnić kolorowe malunki na kaftanach i barwy, jakimi członkowie poszczególnych klanów ozdobili sobie przed bitwą brody. Gestem ręki przywołała jednego z gońców. Pochyliła się nad nim, wydała rozkazy. Chłopak co sił w nogach popędził ku dowódcy najemnej piechoty, oltomarczykowi Haebozemu. Ten wysłuchał posłańca uważnie i odesłał go z powrotem.<br>Znów zagrały trombity w obozie Pazura. Runęło do przodu prawe skrzydło - blisko sześć tysięcy żołnierzy. Tym dane będzie zetrzeć się ze sjeni i gwardzistami.<br>Tymczasem rodowi zbliżyli się do oltomarczyków na odległość