waszmości.<br>Wzruszyła mnie.<br>Klękam, całuję spracowane palce ustami i sercem.<br>Czuję na czole lekki dotyk jej dłoni.<br>Na chwilę - krótszą niż chwila - ogarnia mnie tęsknota: uciec!<br>Uciec od siebie pod opiekę Eleny, zdradzić wszystkie swoje sprawy, poddać się pod twoją obronę, dobra, wierna "Wiedźmo"...<br>Nies tety! Za długo wędruję, by cofać się w połowie wyprawy.<br>Jedno, co mogę uczynić na swoje dobro, to chlusnąć pełną kwartę jednym łykiem.<br>Przymykam oczy w zachwyceniu.<br>Agua vitae, choć pali gardło i podpala serce, przywraca sprawność słuchu i ostrość dalekiego widzenia.<br>I oto wreszcie widzę, w czym tajemnica radosnej przemiany Grzegorza, jego nagłej przyjaźni z