się tak dlatego, że autor był pomny faktu, iż ma do dyspozycji bardzo mało czasu. Mało nawet nie w tym sensie, że zostanie unieszkodliwiony przez rodzimych prześladowców, ale raczej w tym, że zachodnia publiczność udzieli mu w najlepszym razie dziesięciu sekund uwagi. I w tym krótkim czasie będzie w stanie cokolwiek zrozumieć i zapamiętać z prawdy podsuwanej jej pod nos przez pisarza, jeśli wypisze on ją na swoim transparencie możliwie dużymi i rzucającymi się w oczy literami.<br> Jeżeli w tym wszystkim cokolwiek może zdumiewać, to jedynie fakt, że wszystkie do tej pory objawiane, z pozoru tak różne, indywidualne prawdy wschodnioeuropejskich pisarzy