podczas gdy ilość ofiar rosła. Najpierw przedsiębiorstwa handlowe, produkcyjne i gastronomiczne przestały funkcjonować i w ogóle istnieć jako własność polska.<br>Przeszły z początku pod kontrolę, następnie przymusowy zarząd i wreszcie stały się własnością niemiecką, a ich byli właściciele sami potrzebowali pomocy, wielu znalazło się w tym samym obozie.<br>Krótko mówiąc coraz mniej było tych, którzy mogli pomagać, zwłaszcza że przecież w pierwszej kolejności Niemcy rabowali majątek ludzi zamożnych i oni najczęściej stawali się kolejnymi ofiarami. Jednocześnie, Wielkopolska przestała też być terenem pełnym nadmiaru żywności. Niemcy zorganizowali aparaturę ssącą i coraz więcej zabierali i słali do Niemiec. Już od roku 1940 wystąpił