do kogoś innego. I nie tylko one. Zrobiło mu się tak słabo, że wyszedł i przysiadł na łuszczącym się czerwoną farbą drewnianym koniku.<br>- Włączę panu - usłyszał głos nie wiadomo skąd.<br>Znał tę upiorną melodyjkę. Karuzela zaczęła się powoli rozpędzać. Nie miał nawet siły, żeby protestować. Koniki, słoniki i tygryski wirowały coraz szybciej w rytm cyrkowej muzyki. Pęd powietrza jakby go ożywił. Ożywił ruch myśli.<br>Przypomniał sobie, kiedy był w takim miejscu ostatni raz i z kim. Z nią. Oczywiście. Wszystko sobie przypomniał. Przecież zostawiła mnie i wyjechała dokładnie siedem lat temu - pomyślał. To wszystko przez ten pierdolony upał. Jak co roku