przełomu jesieni i zimy, zimy i wiosny. Przebierano się za zwierzęta, odziewano w słomiane stroje, w kożuchy, włosiem na wierzch wkładane. Prowadzono żywe zwierzęta albo ich sceniczną wersję. Grupy przebierańców odgrywały ważną rolę w wierzeniach związanych z magią urodzaju. Czekano na nie, mimo że budziły lęk. Przebierańcy zachowaniem i pieśniami corocznie potwierdzali nieuchronność przemian przyrody, zapewniali pomyślność domostw i gospodarstw. Stopniowo jednak obrzędowe treści traciły na znaczeniu na rzecz widowiska, coraz bardziej rozbudowywanego. Wśród postaci przebierańców pojawił się dziad proszalny, Żyd, budzący śmiech swym wyglądem i artykulacją. W latach powojennych doszedł milicjant, Amerykanin w cylindrze. Obrzęd stał się zabawą, spektaklem. <br>Emocje