świecąc nią sobie, udałem <br>się na poszukiwanie głowy pana Kleksa.<br><br>Znalazłem ją wśród pokrzyw. Była cała poparzona, <br>co wcale nie przeszkadzało jej podśpiewywać:<br><br> <br> Poparzyły mnie pokrzywy, <br> Taki jestem nieszczęśliwy!<br><br> <br>Zwróciłem panu Kleksowi głowę, błyskawicę <br>zaś wetknąłem obok w ziemię.<br><br>Dawała tyle światła, że było widno jak w dzień.<br><br>- Chętnie bym coś zjadł - powiedział pan <br>Kleks.<br><br>Niestety, jedyną rzeczą, którą posiadałem, była <br>szklanka z grzmotem.<br><br>- Doskonale! - zawołał pan Kleks. - Nie znam <br>nic smaczniejszego od grzmotu. Przynieś go tutaj.<br><br>Wyjąłem grzmot ze szklanki i podałem panu Kleksowi. <br>Była to piękna czerwona kula, przypominająca owoc granatu.<br><br>Pan Kleks wydobył z kieszeni scyzoryk, pokrajał grzmot