wspomniało o małżeństwie. Była akurat niedziela, dowcipkował, śmiał się, gdy towarzystwo zasiadło do brydża, ale kiedy zostali sami, powiedział cicho: "Nie da się już uniknąć wojny. Musisz być na to przygotowana. To nie będzie łatwa wojna. Ale jaka ona będzie - na to chyba nikt nie potrafi odpowiedzieć. Szkoda życia. Ale cóż poradzisz, dziewczyno?" Tak go zapamiętała, gdy pochylił się, aby pocałować ją na pożegnanie.<br>Ta chwila wydawała się teraz bardzo odległa. Ze zdumieniem przekonała się, że wspomina ją jak zdarzenie z zamierzchłych czasów. Może dlatego, że wypadki później biegły tak szybko i tyle niespodzianego miało się wydarzyć. Choćby oblężenie Grodna. Cztery