pod nogi Krzyżaka. Na desperacki a śmiały ten czyn skoczył dumny pan jak nożem żgnięty, pochwycił miecz i utopił go w piersi bezbronnego jeńca. Ten zachwiał się i upadł u nóg swej ukochanej. Jednocześnie rozległ się straszny krzyk i panna młoda, zsunąwszy się z krzesła, omdlała. <br>Uczta została przerwana. <br>Dziewczynę cucono przez cały wieczór. Dopiero po tygodniu wywieziono ją do posiadłości szlachcica. Nie mogąc zgasić dawnego kochania i rozbudzić w sobie miłości do człowieka, za którego wyszła wbrew swej woli, wkrótce zmarła. <br>A zły pan nie zaznał odtąd nigdzie spokoju. Szczególnie trapiły go długie wieczory zimowe. Wyrzuty sumienia starał się zalewać