państwowej w przemyśle, który jakżaden inny wymaga działań regulacyjnych i który przez wiele lat mógłby być stabilnym źródłem znacznych wpływów budżetowych. Cukrownictwo mogło też być kilka lat temu bardzo zyskownie sprywatyzowane, a umowy prywatyzacyjne mogły zapewnić na wiele lat pomyślny rozwój tego przemysłu i stabilne dochody dla plantatorów buraków.<br>Przykład cukrownictwa pokazuje, że Państwo nie tylko nie jest w stanie samo sprawnie zarządzać określoną branżą przemysłu, ale nie wypełnia nawet swojej elementarnej roli dostarczyciela dobrego prawa. Od początku 1999r. trwają prace nad nową ustawą cukrową, która usunęłaby wiele nieprawidłowości ustawy z roku 1996. Ta stara ustawa okazała się nieprzystosowana do zmian