uwikłanego w wojnę i okupację - "Drewniany koń". To historia człowieka wrażliwego, zagubionego, który musi sobie poradzić w sytuacji, gdy braterstwo, wypierane bywa przez podejrzliwość, niezgodę i lęk przed zdradą. To początek nurtu "obrachunków inteligenckich" w twórczości Brandysa, w którym słychać - jak napisała Helena Zaworska - chrzęst drewnianych koni, na których Polacy cwałują na siebie. To dramat życia na niby, do jakiego przyzwyczailiśmy się w czasach zaborów, okupacji, stanów wojennych. Zaciążyło ono fatalnie na naszym życiu prawdziwym. <br>Brandys był wziętym publicystą. Po wojnie pracował w tygodnikach kulturalnych: "Odrodzenie", "Kuźnica" (1950- 1952 i 1956-1960) i "Nowa Kultura". <br>W roku 1946 ukazuje się książka