wspartymi na potężnych, zwieńczonych łukami kolumnach. Wąskie, mroczne korytarze prowadzące na zalane światłem boisko przywodziły na myśl starożytne areny, na których dla uciechy gawiedzi walczyli na śmierć i życie przyuczeni do zabijania niewolnicy, gladiatorzy.<br>Śmierć istotnie gościła na kabulskim stadionie. Poza sportowymi zmaganiami odbywały się tam bowiem publiczne kaźnie i ćwiartowania. <br><br>Mohammad Chaled Motmain, którego przed czterdziestką los obdarował zaszczytnym tytułem prezesa Afgańskiego Komitetu Olimpijskiego, idealnie pasowałby do roli nauczyciela i strażnika gladiatorów. Może dlatego, że sam był mistrzem wschodnich sztuk walki kung-fu i prowadził szkołę dla kilkudziesięciu uczniów.<br>W zrujnowanym mieście nie było prądu ani bieżącej wody. Zburzone zostały