oraz dolinne niekiedy określa się mianem wiatrów okresowych. Prócz nich wyróżnia się jeszcze grupę cyrkulacji powietrza o zasięgu lokalnym, które są wywołane najczęściej jednoczesnym oddziaływaniem czynników orograficznych i sytuacji barycznej (makrosynoptycznej), a cechy termiczne tych wiatrów są w zasadzie dalszym następstwem uruchomionego procesu. Przykładem takich wiatrów, będących jednocześnie prądami ogólnej cyrkulacji atmosfery, są feny.<br> Fen to ciepły i jednocześnie suchy, odznaczający się znaczną porywistością, wiatr wiejący z gór w kierunku dolin i kotlin. Do powstawania tego wiatru jest niezbędne istnienie bariery górskiej wznoszącej się prostopadle do kierunku przemieszczania się względnie wilgotnych mas powietrza. Wysokość przeszkody orograficznej lub wilgotność powietrza musi być