kraju, w biedniejszych wsiach. Palenisko umieszczano na środku glinianej podłogi, dym wznosił się omiatając ściany i uchodził przez szczelinę w dachu albo przez uchylone drzwi. Kurne chałupy miały piece, ale bez odprowadzenia do komina, co powodowało obieg dymu po izbie. Nie było to takie uciążliwe, jak się może wydawać, powietrze cyrkulowało żywiej niż w zamkniętej izbie. Ale ogrzewanie otwartym paleniskiem powodowało, że niemożliwa była dekoracja izby obrazami, papierem, bibułką. Dlatego na Podhalu (ale i w innych regionach) takim uznaniem cieszyły się obrazy na szkle, które zabrudzone wystarczyło przetrzeć wilgotną szmatką, aby lśniły jak nowe. One wprowadzały we wnętrze kolor, nastrój odświętności