sztuce"&lt;/&gt;. W tym momencie poeta miał jeszcze złudzenia, że pognębienie cenzury jest trwałe, że nie będzie już hamowała swobód w teatrze (straci je w rok później, gdy kolejna jego sztuka zostanie zdjęta po premierze). &lt;q&gt;&#132;Cenzura znalazła się wśród potęg obalonych. Gdyby kiedykolwiek ośmielono się ją przywrócić, wtedy zobaczymy"&lt;/&gt;.<br>Przytoczone cytaty (łatwo można by je mnożyć) ukazują poziom euforii, nadziei, ale i podstawy retoryki złudzeń wiązanych z nową publicznością jako naturalnym sprzymierzeńcem poety. Eksponuje je kolejny fragment z tejże przedmowy: &lt;q&gt;&#132;Publiczność nigdy nie była wspanialsza, nigdy bardziej dojrzała ani ważniejsza niż w chwili obecnej. Rewolucje to mają dobrego, że szybko