z nim sypiać, bo - jak twierdzi jedna z nich (Christina Ricci) - za bardzo zaczyna przypominać jej ojca.<br><br>Biggs nawet nie stara się udawać, że naśladuje kogoś innego. Przejmuje gesty komika, na jego twarzy od początku rysuje się dobrze znany wyraz błogiego zaskoczenia i kompletnej bezradności wobec uwodzicielskiego sprytu kobiet, które czarują - jak we wczesnych filmach Allena - znajomością dramatów Sartre'a i O'Neilla, zachwycają się wielkomiejskim stylem Humphrey'a Bogarta oraz melancholijnym brzmieniem piosenek Billie Holiday i Cole'a Portera. A potem beztrosko zdradzają, tłumacząc słodko, że muszą "spełniać się w życiu, zanim będzie za późno". Na marginesie warto dodać, że Biggs wypada lepiej niż