dwóch źródeł: z prac de Saussure'a i z krótkiego, dotyczącego etymologii pojęcia "rytm", artykułu Émile Benveniste'a La notion de rythme dans son expression linguistique&lt;$FEmile Benveniste, Problemes de linguistique générale, Paris 1966, s. 327-335.&gt;. Samo pojęcie "rytm" trafiło do słownika Zachodu przez łacinę z greki. Greckie "rytmos" było jednym ze słów kluczy jońskich filozofów przyrody. "Rytmos" - to rzeczownik utworzony od czasownika "rein", który oznaczał "płynąć". Analiza etymologiczna dokonana przez Benveniste'a wykazuje, że "rytmos" od momentu pojawienia się aż do okresu attyckiego nigdy nie oznaczało "rytmu", nie było też słowem określającym regularny ruch wód; oznaczało natomiast: formę dystynktywną, figurę proporcjonalną, układ. Pisze Benveniste:<br>&lt;gap&gt;<br>Pojęcie "rytmu" sprecyzował Platon, który jeszcze stosował "rytmos" w