czynił, uważano w powojennej historiografii na ogół za słuszne; nawet to, że pisał wyłącznie po łacinie.<br>Modrzewski znalazł się w trybach mechanizmu, który można w skrócie nazwać pasem transmisyjnym włączania do tradycji. Składał się on z trzech zasadniczych elementów: sesji poświęconej danej epoce lub wybitnej postaci, roku obchodów ku jej czci, wreszcie z pism zebranych, będących pokłosiem wszystkich tych uroczystości.<br><br>Tak szeroki rozgłos zawdzięczał Frycz tej samej przyczynie co i arianie: potrzebie tworzenia nowej tradycji historycznej, antycypującej poniekąd przyszłość, formułującej koncepcje, które były wyrazem dążeń po dziś dzień niezrealizowanych lub w ogóle nienadających się - jako utopijne - do realizacji. Frycz Modrzewski w