zauważać skutków wojen religijnych (recte: wojny trzydziestoletniej). Czyżby nie chciano dostrzec całej grozy towarzyszącej tym krwawym zmaganiom? A może się z nią już oswojono? &lt;page nr=20&gt; Zapotrzebowanie na#mówiąc dzisiejszym językiem#literaturę faktu zaspokajano czytając żywoty ludzi wyniesionych przez Kościół na ołtarze, przygody antycznych bohaterów czy wreszcie pełne kadzidlanego dymu mowy ku czci królów, hetmanów i kanclerzy, a więc postaci stojących na szczytach ówczesnej hierarchii społecznej. Szary człowiek mógł wejść do tej literatury pod warunkiem, że jego żywot stanowił ilustrację jakiejś tezy moralnej, osadzonej najczęściej w kontekście wyznaniowym.<br>Można tu wymienić przykładowo żywot Tomasza Zielińskiego (1586), w którym Hieronim Powodowski zawarł wzorzec szlachcica