okres Zakonu to czasy Wielkiego Mistrza Winrycha von Kniprode (1352-1382), kiedy to pobożni rycerze chodzili na <orig>"rejzy"</> na Litwie niczym na procesje: "Nim dowódcy dosiedli koni, przyjmowali w wiejskim kościółku komunię świętą, rżały rumaki, błyszczały i chrzęściły tarcze i miecze, dzwony błogosławiły wyruszających, a tłum wiernych wznosił pieśni ku czci Maryi". Dla romantycznego niemieckiego poety Malbork to miejsce opowieści rycerskich, Wielki Mistrz to Parsyfal, wyprawy krzyżowe to droga do królestwa niebiańskiego, a Zakon to elitarny i demokratyczny zarazem związek chrześcijańskich rycerzy, arystokratów ducha, ludzi szlachetnych, zdyscyplinowanych, przejętych swą misją, nie podlegających nikomu, ani cesarzowi (państwo zakonne nie było częścią Rzeszy