samej, <br>nie sądzisz?<br>Warcek tego nie wie. Nie myśli o sprawach Dominiki. Czuje jej <br>niepokój, tak jak przed chwilą radość. To <br>wszystko, co potrafi.<br>- Słuchaj - ciągnie monolog nie zrażona psim <br>milczeniem Dominika. - O czym dziadek Joachim mógł <br>mówić z mamą? O babce? Wykluczone. Widział <br>ją? A jeśli nawet... Skąd wiedział, czego chciała? <br>Bądź tu mądry...<br>Milcząca i zatroskana siada na podłodze na zwykłym miejscu <br>Pawła. Opalone bose nogi wyciągnięte na środek pokoju <br>nie sięgają nawet czubkami palców nóg stołu. Paweł <br>chowa pod stół całe stopy i ho, ho! Dominika odsuwa <br>się więc od starego fotela, opiera o Warckowy grzbiet ramię <br>i proponuje