bankrutki wyciekała sina spirala dymu.<br>- Ty co, Lońka?... - bąknął Polek, lecz nie dokończył zamierzonego zdania.<br>- To i wszystko - rzekł Lońka. - Chce który zapalić? Nie żałujcie, ojciec daje co dzień pół funta. Patrzyli nań z jeszcze większym szacunkiem i milczeli. Lońka wstał ociężale z trawy, podciągnął opadające trochę spodnie.<br>- No to cześć, chewra. Kłaniajcie się w szkole. Poszedł ciężkim krokiem w poprzek łąki. Długo odprowadzali go wzrokiem, dopóki nie zniknął pomiędzy sosnami pod piaszczystym urwiskiem. Łapa chrząknął zmieszany.<br>- Jednego mniej, jednego więcej, nieważne. Ale wszystkim było jakoś nieprzyjemnie i nie umieli tego wyrazić.<br>- Ot, taka jego mać, cieśla - powiedział wreszcie Kajaki.<br>- On