o ile się da). Wielbiciel wszelkiego cierpienia Dostojewski słysząc to, na pewno by się w grobie przewracał. Toteż wierny patriarchalnemu przesłaniu dokonałem w dwudziestym piątym roku życia męskiego czynu. Wyrzuciłem przez okno wszystkie dzieła Fiodora Michajłowicza. Była to decyzja ostateczna.<br><br>Potem pokochałem Basię i wynikło z tej miłości trzech małych człowieczków płci męskiej o całkowicie odmiennych, a właściwie przeciwstawnych charakterach. Studiując przez lata przekonywałem się o nędzy i bezużyteczności psychologii; potem socjologii. Teraz okazało się, że i pedagogikę diabli wzięli. Niby to samo wychowanie, tymczasem... Co się mówi do Rolanda, nie ma najmniejszego wpływu na Stasia i Olafa; co do Stasia