szczytu, aż wreszcie jeden z kołków przeciągnął strunę, ta nie zdzierżyła, wyrwała kołek i zaczęła walić nim w ramę, na to młoteczki odpowiedziały waleniem w struny, wieko - waleniem w klawisze, lichtarze - waleniem w pudło..., i w końcu rozwaliłby się, zwalił i zawalił cały instrument, gdyby nie dotychczasowa ofiarność i cierpliwość... czterech kółek, o których istnieniu na śmierć zapomniano, a na których przecież spoczywa cały ciężar pianina.<br>Jak długo jeszcze kółka będą miały cierpliwość i siłę znosić brewerie wyprawiane w rozstrojonym pianinie? - nikt nie wie, może z wyjątkiem koła kwintowego, ale to już zupełnie inna historia.<br>30 czerwca 1992<br><br><tit>Bajka w bajce z
