atrakcyjny jest on bogatszy i droższy od innych: wyraźny jest w nim wpływ miejski. Rozdział trzeci poświęca autor rozwojowi poszczególnych części stroju jak: nakrycie głowy, bielizna, ubranie zwierzchnie.<br>Rozdział ostatni zwraca uwagę na strój w życiu społecznym. Jest przede wszystkim zewnętrzną oznaką odrębności plemiennej i językowej. Łużyczanin w stroju ludowym czuje się pełnowartościowym członkiem ziemi łużyckiej w odróżnieniu od mieszczanina, mniej uświadomionego narodowo. Strój ludowy jest odbiciem pozycji socjalnej Łużyczanina jak również przynależności wyznaniowej. Uprzemysłowienie kraju urbanizacja ucisk narodowy poczyniły wielkie szczerby w stroju ludowym. Tym bardziej obecnie Łużyczanki kultywują stare tradycje i wracają do zapomnianego stroju ludowego.&lt;/div&gt;<br><br>&lt;page nr=48&gt;<br>&lt;div&gt;&lt;tit&gt;KORESPONDENCJA&lt;/tit&gt;<br>Wśród listów