uniemożliwiało jego odbycie, a za trzecim razem po prostu gdzieś wyjechał. Porucznik bardzo nad tym cierpiał i krytycznego dnia zamiast pójść na umówionego preferansa, chodził bez celu po ulicach. &lt;q&gt;"W dniu tym&lt;/&gt; - oświadczył przed sądem - &lt;q&gt;był akurat bal. Wobec tego, że nie mogłem tam pójść z powodu niezałatwienia sprawy honorowej, czułem się niejako usunięty poza nawias miejscowego towarzystwa i dlatego byłem zdenerwowany"&lt;/&gt;.<br>Czuł też presję kolegów i przełożonych, o czym świadczyć może dialog, jaki się wywiązał w sądzie między obrońcą porucznika a jego dowódcą, pułkownikiem Pakoszem:<br>- Czy pan pułkownik popierał pojedynek, czy też przeszkadzał mu?<br>- Starałem się przeszkodzić niedozwolonemu rozlewowi krwi