się. Wyrwali się z przeklętego kręgu, zerwali genetyczną nić łączącą ból z bólem, ofiarę z ofiarą. Stali się niepokonani. Poznali przyczynę.<br>Ani Romana Halpernowa, ani Felicja Bauer nie mogły tego pojąć. Nie mogły pojąć ostrzeżenia zawartego w listach i płynącego ze sztuki. Widziały tylko chitynowe pancerze, rozchylone skrzydła i długie czułki. Czuły wpatrzone w siebie czarne oczy. Nie wyciągnęły wniosków z ostrzeżenia. Zabrakło im dziecięcej wiary i niewinności. Dziecięcej odwagi. "Gdybyż można było uwstecznić rozwój, osiągnąć jakąś okrężną drogą powtórne dzieciństwo" - pisał Schulz do Andrzeja Pleśniewicza. Dzieciństwo oczyszczone. Nieskalane bożym grzechem. Bożym wyrokiem.<br>Dzieciństwo, do którego pragnął powrócić bezbronny wobec ojca